Op kantoor zitten wij niet stil en we houden verschillende instanties ook goed bezig. De grote winst daarvan is dat voedselbossen op allerlei bureaus terechtkomen waar mensen er over nadenken en gedwongen worden om een oordeel te vormen. We hebben een “vooroverleg” gehad over de vergunningaanvraag. Na 3 maanden heen en weer mailen en diep doorvragen hebben we uiteindelijk onze definitieve vergunningaanvraag ingediend. Zelfs 2 wethouders zijn betrokken. De aanvraag is gepubliceerd in de Huis aan Huis.Ook de belastingdienst is druk met ons. Wij willen een bepaalde vrijstelling voor landbouw/natuur. En we blijken niet enigen te zijn. De vrouw die ik sprak blijkt nog drie voedselbossen op haar bureau te hebben liggen!En dan de provincie. Die heeft allerlei subsidieregelingen, maar het past allemaal niet echt lekker op voedselbossen. Dus veel overleg! We merken dat er bij al die instanties in principe goede wil is, men wil het ook graag en men staat er helemaal achter. Veel ambtenaren die we spreken zijn ronduit enthousiast! Het is een gezamenlijke creatieve zoektocht en bewustwording. Dat maakt dat we er graag energie in steken. We helpen bovendien de weg bereiden voor anderen.